Magazine » 50plus (196 artikelen) » 50plus (142 artikelen)
 |
Nederland telt momenteel bijna 400.000 bloed- en plasmadonors. Zij geven allen uit ideële overweging bloed of plasma en worden hiervoor niet betaald. Een zeer groot deel van deze donors zijn boven de 50 jaar. Misschien bent u er ook wel een van? Tot nu toe hadden we bijzonder weinig te zeggen over de organisatie Sanquin Bloedvoorziening. Hierin komt in 2010 gelukkig verandering en krijgen donors meer invloed.
De samenstelling van de Landelijke Donorraad (LDR) wordt dan niet meer onderling en door de Raad van Bestuur van Sanquin bepaald, maar alle donorverenigingen krijgen het recht op deelname in de LDR. Mits zij voldoende leden hebben. De Landelijke Vereniging van Bloed- & plasmadonoren (LVB) kan dit tot een van haar successen rekenen, hoewel zij meer zeggenschap van donors bepleit. Aanvechtbaar vindt de LVB bijvoorbeeld dat de RvB de WMCZ (Wet Medezeggenschap Cliënten in de Zorg) niet van toepassing acht op donors.
De RvB stelt dat donors niet afhankelijk zijn van Sanquin, zoals patiënten dat wel zijn van ziekenhuizen. Patiënten moeten (wegens die afhankelijkheid) via cliëntenraden invloed uit kunnen oefenen op het instellingsbeleid. De RvB van Sanquin keert de zaak echter om en zegt: donors zijn weliswaar niet afhankelijk van ons, maar Sanquin is wel afhankelijk van donors.
Hierbij zijn twee kanttekeningen te maken. Donors kunnen alleen bij Sanquin terecht met hun bloed en plasma. De afhankelijkheid van donors die Sanquin terecht ervaart zou juist reden moeten zijn om medezeggenschap van donors te organiseren. Een cliëntenraad op basis van de WMCZ is dus een wel degelijk passende vorm.
De LVB wil zich in de praktijk van de zeer beperkte zeggenschap bewijzen. Daarvoor moet ze een sterke vereniging opbouwen om te zorgen dat de vertegenwoordiger in de LDR goed contact houdt met de achterban. Donors van lichaamsmateriaal zijn niet of nauwelijks georganiseerd, máár er tekent zich wel een duidelijke stroming af onder zulke donors dat ‘ze’ maar niet alles kunnen doen met ons bloed en plasma. ‘Medezeggenschap’ dus.
Daarvoor staat de LVB, Landelijke Vereniging van Bloed- en plasmadonoren, opgericht in augustus 2007, als kritische vereniging en luis in de pels bij Sanquin.
De LVB heeft altijd op diverse manieren opgeroepen toch vooral door te gaan met doneren en te vertrouwen op een positieve uitkomst en uw mening kenbaar te maken. De meeste aandacht kreeg de LVB voor haar jaarlijkse bekendmaken van de topsalarissen van de RvB van Sanquin, wat vele boze tot woedende reacties van donors teweegbracht. Te meer omdat reiskosten van de donors niet vergoed werden. De aanhoudende druk van de LVB zorgde eind 2008 voor reiskostenvergoeding. En nu wordt de structuur van donorinspraak vernieuwd. Die geeft iets meer transparantie; iets wat de LVB juist bepleit. Langzaam maar zeker verandert er wat bij Sanquin, zeker niet in de laatste plaats door de aanhoudende inzet van de LVB.
Ik heb me alvast aangemeld (gratis) bij de LVB, want alleen samen staan we sterk.
