printer
De prijzen van printers vallen tegenwoordig wel mee. Maar dat compenseren de firmanten ruimschoots, want hun originele merkcartridges – in mijn geval die voor een EPSON printer – zijn niet te betalen! Ze vonden iets nieuws uit: vier aparte cartridges, voor zwart, rood, geel en blauw: dat zou gunstiger zijn want als één kleur dan leeg raakt zou ik alleen DIE hoeven te vervangen. Nou, mooi niet. Ze zijn altijd allemaal tegelijk leeg en ik moet sindsdien dus ook steeds in één klap alle vier die cartridges vervangen. Niet bepaald mijn voordeel.
Lucratieve handel in o.a. cartridges
Ik kocht even geleden een set compatibles bij de inktman-om-de-hoek. En was daar eigenlijk heel tevreden over. Maar zelf vullen zou ook een goede optie zijn, dus toen de volgende keer de cartridges ook weer allemaal tegelijk leeg waren kocht ik zogenaamde universele navulinkt, die bij nadere beschouwing nou juist voor mijn cartridges weer net niet geschikt bleek te zijn, dus: weggegooid geld. Is goedkoop toch duurkoop? EPSON inkt dan dus nu maar? Hoe ? Waar ? Alleen via internet, dus levertijd en ook bezorgkosten, en sowieso ook bepaald niet goedkoop. Ik kon ik er dan wel meerdere keren mijn cartridges mee vullen, dus supervoordelig in het gebruik, heette het, dus: vooruit dan maar.
Helaas, het werkte niet: de printer bleef aangeven dat de cartridges leeg waren. Pas toen bleek dat ik ook nog een chip nodig had waarmee ik de printer op andere gedachten kon brengen. Die moest ik ook weer via internet bestellen, en apart laten opsturen, dus wéér bezorgkosten… en wéér wachttijd… Want ook Tante Pos werkt in zo’n geval niet mee: die bezorgt altijd als ik niet thuis ben, en het agentschap waar ik het pakje moet afhalen werkt alleen overdag als ik dat ook doe… Wachten dus weer, tot zaterdag, en het was pas maandag…
Toen ik dan eindelijk ook die chip had, die kennelijk een soort intelligentie levert waardoor de printer ineens “begrijpt” dat er toch inkt in de cartridges zit, was de printer weer bereid iets te gaan doen. Maar de kwaliteit van die toch nog behoorlijk prijzig nagevulde cartridges was abominabel. Alle rood was cyclaamroze en alles wat geel zou moeten zijn een vies vaalbeige, het blauw niet fris en ga zo maar door. Het zag er allemaal onappetijtelijk en in-droevig uit…
Op enige garantie hoefde ik als simpele burger natuurlijk niet te rekenen ook al was er beslist sprake van wanprestatie (de officiële juridische term) van dit prijzige, originele EPSON product…
Ik heb de inktman-om-de-hoek weer opgezocht en “gewoon” weer vier compatibles gekocht. En ja hoor: mijn foto’s rollen weer stralend van de printing press met hemelsblauwe luchten, felgele zonnebloemen en knalrode klaprozen…
Wat nou “goedkoop is duurkoop”?!
Het kàn dus wel…
En voor die tien euro zelfs stukken beter dan met al die prijzige producten èn al dat geklungel…
Als klap op de vuurpijl zelfs nog dit: toen de man-van-die-zogenaamde-nep-cartridges even geen wisselgeld terug had van een briefje van twintig en ik met een vijfje en losse munten maar tot negen euro kwam, was dat ook al wel oké… en ik kreeg nog een mooie knipoog op de koop toe…
EPSON, je kan voor mij het dak op, samen met HP en Canon en al die andere arrogante grote jongens… : ik ben voortaan vaste klant & dikke maatjes met die opgewekte inktman-om-de-hoek-mèt-knipoog…