De Eendracht: verhalen van boord
Wij krijgen iedere 2 weken een aantal verhalen van reizigers die in het logboek van het zeilschip de Eendracht hebben geschreven.
De Eendracht: verhalen van boord
18 oktober 2006
Een wel heel rustige hondenwacht de afgelopen uren: genoeg soep en tosti’s, maar geen wind. De hele nacht op de motor dus. Wel heb ik nog een lijsterachtige vogel een zeemansgraf moeten geven (1, 2, 3, in godsnaam …..), omdat de rode wacht dat niet aandurfde. Overigens valt er niet veel te vertellen, aangezien dinsdag een bijzonder rustige zeildag was. We konden een deel van de dag alleen het grootzeil en de jager voeren, maar hebben toch een deel van de dag op de motor moeten varen. Al met al een gezellige reis, waarin goed wordt samengewerkt en waar veel aan “zelfsturend organisatievermogen” wordt gedaan, maar waar voornamelijk veel plezier is!
Simone Andriesen, witte wacht
16 oktober 2006
Vandaag zitten we voor de tweede dag op zee, na vanuit Gothenburg vertrokken te zijn. De heenreis was al een belevenis op zich. Met de buurtbus met vleugels zijn we richting Kopenhagen gevlogen, alwaar we de vorige bemanning tegenkwamen. In Gotenburg aangekomen, bleek dat de bagage van witte kwartiermeester Jos in Amsterdam achtergebleven was. Het valt nu op dat Jos in zowel te grote als te kleine (ruimhartig uitgeleende) kleding rondloopt. Na een avondje passagieren in ‘Big City’ Gothenburg, was het gros van de bemanning en opstappers blij dat het ruime sop gekozen werd. Het waaide niet erg hard maar toch hebben we de zeilen gehesen, zelfs de Gaffeltopzeilen stonden al na een aantal uren! Nadat we tijdens onze tweede, echte wacht de zeilen gestreken hadden (de wind was weg) mochten we de volgende ochtend tijdens de dagwacht alle zeilen weer hijsen. Geen idee eigenlijk wat de andere wachten gedaan hebben vannacht behalve koffie drinken en tosti’s bakken. Wat ook opvalt, is dat de port ineens uitverkocht is. Vanochtend hebben we taart bij de koffie. Bas is vandaag jarig, hetgeen we met luidkeels gezang gevierd hebben. Nadelig voor Bas is, dat we vanmiddag om een uur of drie in Arendal (Noorwegen) binnenlopen. Gezien de drankprijzen in Noorwegen wordt dat een begrotelijk rondje… Doordat we door de straffe wind en de perfect getrimde zeilen (ja,ja, witte wacht!) meer dan 10 knopen varen, is ‘ie ook al zijn feestmuts kwijtgeraakt.
Nanda en Frank, namens de witte wacht
