De manier waarop mensen (jong en oud) tegenwoordig met elkaar omgaan verbaast mij. Vooral als het over de huidige migratieproblematiek gaat. Ik denk dat de politiek schuldig is aan een zekere vervlakking van onze omgangscultuur. De opkomst van het populisme brengt nare trekjes met zich mee. Één daarvan is dat mensen zomaar dingen roepen en boos worden als andere mensen dat ongenuanceerd vinden. Het is een soort ‘hit and run tactiek’ die je bij een aantal politici goed terug kunt zien. Effectbejag behalen en je vooral niet voor je uitspraak verantwoorden met een feitelijke onderbouwing.
Gastblogger: BigEd
Politiek leiders hebben een voorbeeldfunctie. Hun gedrag sijpelt door naar de haarvaten van de samenleving. Politici hebben sinds de opkomst van Fortuijn ontdekt dat effectbejag electoraal winst oplevert. Daar waar het vroeger over inhoud en politieke overtuigingen ging, staat nu vooral directe winst in de vorm van mediaaandacht centraal. Daar moet ik wel bij vermelden dat het bij Fortuijn nog over inhoud ging. Hij behaalde effect doordat zijn ideeen overeenkwamen met het buikgevoel binnen de samenleving. Tegenwoordig creeeren politici buikgevoel of zijn zie hiernaar op zoek om dit daarna met boute stellingen aan te spreken en uit te buiten.
Het probleem dat je nu binnen maatschappelijke discussies en op fora online ziet is dat effectbejag de echte discussie in de weg staat. Het is bijna niet meer mogelijk om over bepaalde onderwerpen van gedachten te wisselen. Want er is geen uitwisseling van gedachten meer. Buikgevoelens worden schreeuwerig als feitelijkheden gecommuniceerd en er volgt ruzie als mensen op hun zogenaamde feiten worden aangesproken.
Moeten wij dit wel willen? Moeten wij niet even allemaal afstand nemen van de enorme dagelijkse lawine van meningen en politiek gesponnen berichtgeving? Het is tijd dat we weer open gaan staan voor de mening van de ander. Dat we vooral afwijkende meningen als toevoeging zien. En dat een discussie niet hoeft te eindigen met het gelijk van de één of de ander.
Doordat we niet meer met elkaar kunnen communiceren ontstaat er polarisatie die na een tijd verhard en niet alleen meningen maar ook mensen uit elkaar drijft. We moeten weer echt met elkaar leren praten en het effect dat we na moeten jagen is wederzijds begrip.