Vorige week organiseerde de veiligheidsverantwoordelijke Nicolas Martrenchard, directeur van het prefectorale kabinet, een druk bijgewoonde informatieve vergadering in het nabije stadje Rennes-les-Bains. De plaatselijke bevolking van de drie dorpen in de veiligheidszone toonde zich ongerust en geïrriteerd door de aandacht van de media en de gevolgen van het dispositief.
Van uw reporter in de Languedoc, maar op veilige afstand
De efficiëntie van het dispositief stel ik trouwens in vraag want de meeste groepen hebben zich reeds voordien geïnstalleerd. Hun schuilplaatsen, ingerichte grotten en bunkers zijn zeker niet allen gekend, en de bewoners daarvan ook niet. Ze komen meestal uit Engeland, de Verenigde Staten enNederland. In dat gebied huizen trouwens nog andere oudere sekten, in grote afgesloten domeinen, waarvan de spirituele leiders evenwel niet allen in de mythe geloven.
W.V.
Wordt vervolgd…
Alle voertuigen die in een vrij grote zone rond de berg willen circuleren, zullen moeten voorzien zijn van een duidelijk zichtbaar paspoort. De mensen moeten dat aanvragen op de prefectuur waarna het zal afgestempeld worden door de gemeentebesturen. Aan dergelijk paperassenwerk heeft de zuiderling een broertje dood, maar alleen daarmee zal men de drie wegcontrolepunten voorbij kunnen tijdens de periode van 19 december tot 23 december. Voor de mensen die hun kinderen naar de school willen brengen of gaan ophalen, of boodschappen willen gaan doen in Limoux of Quillan, of naar hun werk rijden, zal het aanschuiven zijn op de smalle en kronkelige wegen.
De mobiele gendarmerie wordt versterkt met patrouilles van de Republikeinse Garde te paard, die geoefend zijn voor handelingen in een geaccidenteerde en beboste omgeving. Kamperen in tenten is overal verboden, ook op campings. De plaatselijke jagers zullen hun geweren even moeten opbergen, tot jolijt van de everzwijnen die sinds de verandering van het klimaat daar welig tieren en erg schadelijk zijn.
De spanning in de zaal was te snijden. Sommige mensen hekelden de aandacht van de media en pleitten voor een algemene zwijgplicht. Steeds meer geruchten duiken op zoals het dichtmetselen van de ingangen van alle grotten en mijngalerijen in de berg, en zelfs de mogelijkheid van collectieve zelfmoorden van geïndoctrineerde groepen indien de apocalyps niet plaatsvindt. Hoe gaan die getramautiseerde mensen nadien worden opgevangen? Heel wat vragen uit het publiek bleven zonder duidelijk antwoord.
Aan een bewoner afkomstig uit deBenelux, die daar reeds sinds lang woont, vroeg ik om een indruk: “Die Bugarach-hetze is voor mij en mijn dorpgenoten iets waar men mee lacht. Maar iedereen die op de berg wandelt, wordt nu reeds halverwege tegengehouden door gendarmen in burgerkledij die de identiteit controleren.” Ik benijd ze niet, die gendarmen, want de berg zat de voorbije dagen in een wit sneeuwkleedje. Het is daarboven Siberisch in de winter, met gevaarlijke draaiende rukwinden.
Van enkele toeristische verblijfsinfrastructuren die open zullen zijn, kreeg ik te horen dat de gendarmerie nu al regelmatig over de vloer komt om de namen en adressen van alle winterboekers te noteren. De agenten zeggen ook dat ze zelf niet goed weten wat het allemaal juist zal worden, maar dat de versterkingen er reeds zijn om het terrein te verkennen. Kortom, iedereen tast in het duister.
