Burchtruïne Rammstein
Het ene moment staan we oog in oog met de dodenmaskers aan de wand van de kluizenaarsgrot. Dan trotseren we de zwaartekracht op de rand van steile diepe afgronden bij Geyersley en de Hochburg. Uiteindelijk lopen we met groot plezier over de nieuwe hangbruggen langs acht watervallen van het Butzbachtal. Deze wandeling door een uitgestrekte bos vormt één van de absolute hoogtepunten van de Eifel.
Enkele dodenmaskers gegraveerd in de buitenwand van de Kluizenaarsgrot
De rondwandeling die begint bij Burgruïne Rammstein (tussen Kordel en Butzweiler in de Eifel, niet ver van de Luxemburgse grens,) is één groot avontuur. Met zijn zeventien kilometer niet de minste, maar onderweg is zo veel te zien en te beleven, dat je van het ene hoogtepunt naar het andere loopt. Weinig routes zijn zo verrassend en afwisselend.
De Eifel in Duitsland strekt zich als een driehoek uit tussen de steden Aken, Koblenz en Trier. Het is er heuvelachtig en biedt het ene mooie vergezicht na het andere. De regio is vergeven van bijzonder cultuurgoed uit prehistorische, Romeinse en middeleeuwse tijden.
Geologisch bestaat het gebied uit oud gesteente boordevol zeldzame mineralen, zijn er vulkanen en zelfs een (koudwater)geiser, de Brubbel bij Wallenborn (zie link 3.) Snel kabbelende bergbeken hebben er diepe dalen en smalle kloven uitgesleten, waardoorheen het avontuurlijk wandelen is.
De auto kan worden geparkeerd bij de burchtruïne Rammstein. Daarna is het een kwestie van de borden ‘wandelroute 4’ volgen. Na bezichtiging van deze oude ruïne, waarin nog drie haarden zichtbaar zijn op drie verschillende niveaus, voert de volgende stop naar de enkele kilometers verder gelegen Kluizenaarsgrot (Klausenhöhle.)
Hier hebben eeuwenlang diverse kluizenaars gewoond. Om boze geesten af te weren hebben zij dodenmaskers in de buitenwand van de grot gegraveerd. Deze vormen een fraai voorbeeld van primitieve volkskunst. Van hieruit gaan we door naar Geyersley.
Geyersley is een steil oprijzende hoge rotspunt aan de voorkant van de berg, die je vanaf Burg Rammstein al kunt zien liggen. Van daaruit heb je een prachtig uitzicht. Het verdient aanbeveling om de hond hier even aan te lijnen en kleine kinderen vast te houden. Wel staat er een hek om ongelukken te voorkomen. Zodra we dit uitzichtpunt verlaten mag de hond weer los en gaan we naar één van de absolute hoogtepunten van onze wandeling, de Genovevagrot.
Volgens de legende zou St. Genoveva deze enorme holte in de rotswand hebben bewoond. Zeker is dat in de steentijd hier al mensen verbleven. De Genovevagrot is een indrukwekkende, metershoge nis in een steile rots van rood gesteente. Trappen maken de plek toegankelijk en je waant je even terug in de tijd.
Anderhalve kilometer verder treffen we de Hochburg, net als Geyersley een uitzichtpunt op een rotswand met een steile afgrond. Opnieuw de hond maar even aanlijnen, kleine kinderen vasthouden en niet geschikt voor mensen met hoogtevrees. Een hekje heb ik hier zeker gemist, maar prachtig is het wel. De Hochburg bied een fraai uitzicht over de achterkant van de berg.
We keren om en lopen enkele kilometers verder naar het Butzbachtal. We komen opnieuw vlak bij Rammstein, waar ook enkele cafés liggen. Wie behoefte heeft aan een pauze en wat warms of kouds kan hier het zijpad inslaan. Wij vervolgen de hoofdroute en komen uit bij de Romeinse kopermijn.
Op aanvraag zijn er rondleidingen mogelijk, maar daar komen wij pas achter door het mededelingenbordje op de poort van de gesloten mijn. Er is een korte wandelroute over de bovenkant van de mijn, en via dat pad vervolgen wij de route naar het begin van het Butzbachtal.
Nu hebben we deze wandeling al zo veel moois en verrassends gezien, maar het sluitstuk vormt het onbetwiste hoogtepunt. Gloednieuw zijn de hangbruggen over de beek, prima begaanbaar, ook voor de hond of kleine kinderen en ontzettend leuk en spannend (zie link 2.)
In dit gedeelte van de Butzbach bevinden zich acht kleine watervallen. Het pad voert nu eens aan de linker-, dan weer aan de rechteroever langs de beek. Aan het begin zijn de hangbruggen, verderop gewone bruggen en op één plek liggen grote keien in de beek waar je overheen moet lopen. De beek is slechts enkele centimeters diep en één meter breed, dus ook voor de hond is dat geen enkel probleem.
Aan het eind van de beek lopen we nog enkele honderden meters door het prachtige woud, waarna we het pad naar boven beklimmen, op weg naar de parkeerplaats bij Burg Rammstein. We hebben onze kop warme chocolademelk met slagroom verdiend en Boelie krijgt een bakje koud water en een paar hondensnoepstengels.
Zelden hebben we in één middag zo veel verschillende dingen meegemaakt en een sprong in de tijd gemaakt van de prehistorie via het Romeinse Rijk en de Middeleeuwen naar de moderne tijd met het comfort van een behaaglijke kachel, warm en koud stromend water en onze auto enkele meters verderop die ons weer naar huis brengt.
De wandeling is goed te doen, maar stevige wandelschoenen zijn aan te bevelen. Verder moet men goed ter been zijn en hoogteverschillen kunnen overbruggen. De wat oudere kleinkinderen kunnen zeker mee, voor kleuters en de onderbouw is dit echter te hoog gegrepen.
De wandeling staat aangegeven op Wandelkaart 29 (Trier-Land) van de Eifelerverein (zie link 1.)
Geschreven door Bas Meisters
Overhangende rode rotspunt Geyersley, vanwaar je een prachtig uitzicht over het landschap hebt, gezien vanaf Burg Rammstein
De Genovevagrot, een holte in het rode rotsgesteente, al in de oertijd bewoond geweest.
Het uitzicht vanaf het rotspunt Hochburg, De afgrond aan onze voeten ging recht naar beneden.
De eerste hangbrug over de Butzbach. Deze zijn nieuw aangelegd.
Een tweede hangbrug, gefotografeerd vanaf de eerste
Één van de acht watervallen in de Butzbach
