Foto Donald Bemtvelzen
Het klinkt mooi. Per 1 juni mogen theaters, concertzalen en kerken 30 mensen in huis hebben. Daartoe behoort ook het personeel. Per 1 september is dat aantal 100. bezoekers ontvangen. ’Na de enorme kaalslag van Zijlstra zo’n 6 jaar geleden is dit de nekslag voor de cultuur’’, zegt de veelgevraagde sopraan Marjon Strijk.
Mijn man Peter en ik leerden Marjon kennen tijdens een middag met Ernst Daniel Schmid. Haar vrolijkheid raakte ons. Ze vertelde dat ze ook vaak bij uitvaarten zingt. Ze straalt van liefde en toont zich warm betrokken bij eenieder op haar pad. En dan haar stem! Die klinkt als die van een nachtegaal.
Drie vragen aan Marjon Strik
Nu staart Marjon Strik somber voor zich uit. Het verbaast me niets. Bij het versoepelen van de maatregelen per 1 juni mogen we weer genieten van een terrasje pikken. Ook de theaters gaan weer open. Maar het kabinet maakte het publiek blij met en stervende mus.
‘’Concerten gaan nog steeds niet door’’, zegt Marjon gelaten. ‘’ Met 30 man (en straks 100) komen de kerken en concertzalen niet uit de kosten. Ook de koren hebben tot nu toe niet kunnen oefenen dus zeggen om die reden de concerten af.’’
Teleurgesteld
“Muziek is liefde op zoek naar een stem,” zegt Marjon Strijk. Intussen horen slechts weinigen haar zingen. Ik kijk haar aan en vraag: ‘’Hoe ga je hiermee om?’’
‘’In eerste instantie was er een enorme teleurstelling en ongeloof dat er in maart zoveel werd afgezegd. MAART…. Dé Passiemand bij uitstek. En de maand waar wij het als musici van moeten hebben.
Op een gegeven moment berust je erin omdat gezondheid natuurlijk boven alles gaat en het meehelpen om de IC’s ‘bemanbaar’ te houden door de gedeeltelijke lockdown vond ik ook een zinnige.
Nu, drie maanden later, merk ik dat het veel met me doet. Ook concerten in juni, juli en september zijn afgezegd en zelfs al twee in december. (!!!) Je vak, je passie, dat wat je het liefste doet ligt op zijn gat. Ook gaat het veel langer duren dan we dachten en hoopten voor we überhaupt weer samen kunnen zingen en muziek maken.
Met lesgeven bemerk ik soms een zekere lethargie bij mezelf. Ik geef gewoon het beste les wanneer ik zelf ook op de bühne sta.
Je geeft dan zoveel meer en beter je vak door. Ook het elke dag studeren zonder doel valt me zwaar. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de leerling. Gelukkig kan ik mijzelf voor de lessen wel voldoende opladen hoor, maar ik merk het wel.’’
‘Coronamoe’
Hoe zie je de toekomst?
‘’Somber, wat mijn vak betreft zeker. De tegenstrijdige berichten en ook het meten met twee maten irriteert me mateloos en, hoewel ik het woord haat, is het wel waar: iedereen is gewoon ‘Coronamoe’.
Het feit dat ik niet naar mijn ouders kan, maar de verpleging wel dicht bij mijn ouders staat en bij dezelfde Jumbo boodschappen doet als ik, voelt heel erg scheef. Dat sportscholen wel weer open mogen met alle zweetdruppels, gehijg en gesteun van dien en wij nog altijd niet mogen zingen, frustreert enorm. Ik gun het de sportscholen zeer, maar krom is het wel.
Mijn vriendin werkt op de IC dus ik heb echt wel een idee hoe erg deze corona is, maar wat me irriteert is elke dag die cijfers… Daar wordt paniek mee gezaaid. We zitten nog niet aan de 6000 doden (wat erg genoeg is hoor, begrijp me niet verkeerd) maar vorig jaar overleden er bijna 10.000 mensen aan de griep en daar hoort niemand iets over.
Feit is wel dat mijn (en met mij vele, vele collega’s) hele werk stilligt en dat het nog heel lang gaat duren voor mensen weer durven te komen. ‘’
Bijscholing
Ik heb zelfs over bijscholing nagedacht (ik heb jaren in de zorg gewerkt), maar op de één of andere manier stagneert alles in mij om iets heel anders te moeten gaan doen. Stilzitten kan ik heel moeilijk, dus lang volhouden ga ik dit niet. Ik probeer mijn studie uren elke dag zo interessant mogelijk te houden en daag mezelf uit met opnames maken via karaokebanden (piano en orkestbegeleidingen).
Wat ik wel positief aan deze hele coronacrisis vind is het feit dat we meer ervaren waar het eigenlijk om gaat. We voelen aan den lijve hoe erg het is om onze geliefde niet te kunnen zien EN omarmen, vliegtuigen vliegen minder, er rijden veel minder auto’s, er zijn geen overvolle perrons en treinen, de lucht is veel en veel schoner, ik hoor elk dag heel veel vogels.
Ik heb meer tijd gehad om mijn kinderen te kunnen verhuizen wat ik anders tussen de concerten door had moeten doen, dus dat is ook quality time geweest!
Dat alles nu op het zingen geschoven wordt terwijl daar nul bewijs voor is. Dat doet zeer… ‘’
En ik geloof dat de mens (o.a. Den Haag) onvoldoende beseft wat cultuur (zang, drama, theater, concerten, popfestivals enz. enz.) voor ons doet! In deze samenleving waarin alles lijkt te draaien om prestatie en geld verdienen, de beste moeten worden en ga zo maar door, is juist het kunnen uiten in creativiteit nodig voor de broodnodige ontspanning en het weer kunnen ‘opademen’ voor de nieuwe werkdag met al zijn eisen van dien. Daar zijn bewijzen genoeg voor, die hoef ik niet te citeren.’’
De show must go on, maar hoe?
‘’Ik geloof dat de mens (o.a. Den Haag) onvoldoende beseft wat cultuur (zang, drama, theater, concerten, popfestivals enz. enz.) voor ons doet! In deze samenleving waarin alles lijkt te draaien om prestatie en geld verdienen, de beste moeten worden en ga zo maar door, is juist het kunnen uiten in creativiteit nodig voor de broodnodige ontspanning en het weer kunnen ‘opademen’ voor de nieuwe werkdag met al zijn eisen van dien. Daar zijn bewijzen genoeg voor, die hoef ik niet te citeren
Marjon Strijk geeft nu vooral zangles. ‘’ Ik ben gewoon les blijven geven (één op één) maar er kwam maar mondjesmaat iemand. Dankzij de versoepelingen kan ik iets makkelijker lesgeven simpelweg omdat leerlingen weer meer durven komen. ’’
