Multiple Choice

  Politiek (56)

Multiple Choice, ofwel de meerkeuze vraag, u allen welbekend naar ik aanneem. Heeft u er wel eens over nagedacht dat we op 9 juni a.s. voor een soortgelijke keuze staan.

Dit ondanks de grote verscheidenheid aan politieke kleur, waaruit wij in dit polderland kunnen kiezen. Het is uiteindelijk of rechts, of links, ofwel in het midden en dan, ondanks de scheiding van Kerk en Staat, hier en daar voorzien van een toefje Geloof(slagroom).

Ik keek laatst na de EO uitzending “Moraalridders” en tot mijn verbazing werd het presentatieduo door een gaste openlijk beschuldigd van discriminatie. Waarom, omdat deze omroep een baan weigert aan mensen, die ondanks een goede kwalificatie voor de job, geen of een afwijkend geloof beleiden. Vroeger, moest je Katholiek zijn om bij V & D te mogen werken. Ik kende iemand die na 17 dienstjaren op staande voet werd ontslagen, omdat hij op het sollicitatieformulier had ingevuld dat hij Roomskatholiek was.

Ik dacht dat we die tijd achter ons hadden gelaten. Maar, met een hoofddoekje op heb je al een forse handicap bij het solliciteren en als je de Bijbel niet leest, mag je weer niet bij de EO zakmazegge!

Dit overkomt u hoe dan ook en los van het feit of je voor links, rechts of het midden kiest. Het ligt er maar aan welke partij(deel)programma’s een coalitie werkbaar maken.

De vraag is bijvoorbeeld, of de PVV er aan toe zal komen dat hun hoofddoekbelasting in het regeringsakkoord overeind blijft. Er zijn dan wederom drie opties, of elk debat strand op dit punt, of het haalt geen meerderheid, of de PVV moet in de Oppositie.

Zo zal het ook de vraag zijn, of alle zinnige vergroening van de maatschappij wel kan worden gefinancierd en indien dit lukt, hoe lang het dan zal duren, alvorens we de schatkist (uw spaarpot bedoel ik) weer op een redelijk niveau hebben. Ik reken minimaal op 4 á 5 Kabinetsperioden. U mag niet vergeten, dat Kabinetten niet altijd een zachte landing maken.

En u zult zich toch hopelijk wel realiseren dat een Kabinet in het politieke midden, alleen kans van slagen heeft nadat alle, niet beslist noodzakelijke speerpunten van links en rechts, grondig zijn verwijderd.

In onze Parlementaire Democratie zijn helaas geen andere keuzes. Het is net of je in een slecht wegrestaurant zit te eten. De soep is koud, de witte wijn te warm, de aardappels niet gaar en de groente, “appelmoes van HAK” Het dessert moet je extra bestellen en betalen. En vooraf beste lezers, na een uurtje wachten, roept de ober, “mijn collega komt zo bij u”. Kan het erger? Jawel, op 9 juni, de formateur komt zo bij u!