Eergisteren tijdens het scheren gebeurde het: de kop van mijn krabbertje brak na meer dan 25 jaar trouwe dienst plotseling af. Nu heb ik me ooit kortstondig met een krabbertje met beweegbare kop geschoren, maar dat vond ik niet half zo fijn. Dus ga ik op zoek naar een nieuw krabbertje met vaste kop. Wat denk je? Nergens te vinden en volgens het winkelpersoneel uit het assortiment. Ik baal als een stekker.
Tegenwoordig schijnt het verplicht te zijn. Een krabbertje moet een beweegbare kop hebben en er zijn er zelfs met vijfvoudige (!) mesjes. Ik mag hopen dat de mannen die dit gebruiken nog huid op de kin overhouden. Volgens mij is het allemaal een marketingtruck om nog duurdere scheerarmatuur te kunnen slijten. Het hoeft niet gladder te scheren, zolang wij maar denken dat het zo is.
Met de slogan ‘omdat je het waard bent’ creëren ze de illusie dat je die extra euro’s best aan je eigen verzorging mag uitgeven. Vind ik ook, maar alleen als het verschil merkbaar en voelbaar is. Daar is volgens mij nooit ook maar iets van gebleken. Wat verkocht wordt is een ‘fopspeen’.
Ik wil dus gewoon mijn vertrouwde krabbertje met vaste kop en met tweevoudige scheermesjes. Ik ben in de gewoonste zaak van de wereld gaan kijken en bij zijn vaste buurman, Ik heb diverse drogisterijketens bezocht en zelfs enkele knakenwinkels. Het eindresultaat van deze queeste? Nihil.
Ik heb daarom maar wegwerpkrabbertjes gekocht en zie wel hoe lang die meegaan. In de tussentijd hoop ik alsnog ergens een krabbertje met vaste kop voor dubbele scheermesjes te vinden. Tegen beter weten in.
Deze ervaring is tegelijkertijd heel confronterend. Je krijgt als midlifer het gevoel (weer) niet met je tijd te zijn meegegaan en de nieuwste ontwikkelingen te hebben gemist. Je voelt je onwillekeurig een oude zak. Alsof het moment dat het kwijl uit je mond loopt niet ver weg meer is. Zo raak je van het ene op het andere moment in een existentiële crisis. Je vraagt je af: ‘wie ben ik en pas ik nog wel in deze tijd?’
Ineens word ik opstandig. Wat zullen we nou krijgen? Ik niet met de tijd meegaan? Wie zit hier achter zijn laptop? Wie krijgt hier sms’jes van zijn moeder in Berlijn? Wie heeft met behulp van interactieve DVD gebarentaal geleerd? Wie loopt hier met zijn iPod langs velden en wegen en luistert net zo makkelijk naar Mozart als Madonna?
Zullen we het eens omdraaien? Niet ik ben het die niet met de tijd is meegegaan, de tijd loopt veel te ver op de muziek vooruit. Sop dat maar op, Vadertje Tijd!
Geschreven door Bas Meisters