Toen ik in december mijn lijstjes samenstelde nam ik me voor om op zijn minst 1 keer in de maand een stukje te schrijven ongeacht waar het over zou gaan. Januari vloog voorbij alles wat er gebeurde er kwam geen nieuwe blog, daar ging mijn goede voornemen. Was aanwezig bij Holland got soul toffe avond gehad ondanks de slechte presentatie, zag daarna de Soulsurvivors die in een iets meer dan 2 uur durende show de sterren van de hemel speelde maar weer geen stukje hierover, alleen wat foto’s die ik van de Soulsurvivors gemaakt had op mijn flickr account gezet. Zie link http://www.flickr.com/photos/rootsmanbob/sets/72157632569320252/ voor de foto’s. In mijn eerste blog van 2013 een blik terug op 3 albums van 2012. Drie souldames die goed naar het verleden hebben geluisterd en het goede van toen met het huidige van nu hebben samen gevoegd.
Het mooie van deze tijd is dat je niet eerst naar de platen/cd winkel hoeft om nieuwe artiesten te ontdekken. Hannah Williams ontdekt in een nieuwsbrief van Record Kicks lang geleden. Kocht toen via hun site de single Ive been wating met op de AA kant dont tell me en diep fried funk. Haar stem lekker rauw alsof er een nieuwe Marva Whitney was opgestaan. Ive been waiting is een prachtige soulballad die niet op de vinyl uitgave staat. Alleen het nummer dont tell me staat op het album, aangevuld met negen nummers waaronder èèn cover Iam a good woman van Barbara Lynn. Cold Blood heeft het nummer ook opgenomen voor hun eerste lp en de uitvoering die Hannah Williams & the Tastemakers ervan hebben gemaakt is toch weer anders maar wel fantastisch. Van dit nummer zijn vele covers bekend die van Savage City bv is ook prachtig. Album opener work it out zijn ze sterk beïnvloed door James Brown zoals Hannah haar longen uit het lijf zingt aan het eind van het nummer baby I wanna scream I wanna scream zou je willen dat ze net zoals bij get it ook het tweede deel op het album hadden gezet. De Tastemakers klinken als de nieuwe JBs rete strak en alles in dienst van de muziek. Als de rauwe stem van Etta James je ooit is geraakt heeft zal je als een blok vallen voor Hannah Williams & the Tastemakers. Wat een strot heeft ze en dat zal live ongetwijfeld net zo goed zijn. A hill of feathers is zon plaat die je terugneemt naar het jaar 1970 waar James Brown in de studio staat bij de opnames, met een grote brede grijns op zijn gezicht, having a funky good time
Een van de grootste verrassingen van het vorig jaar vond ik Ruby Velle & the Soulphonics. Soms hoor je wel is platen die je meteen bij blijven die je raken waar je vrolijk van word. Its about time is voor mij zon plaat, een paar jaar terug had ik het zelfde gevoel met het album keep reachin up van Nicole Willis & the Soul Investigators. Ruby Velle afgebeeld op de hoes als een huisvrouw uit de jaren 60 die met haar koffer wacht op de trein die haar naar haar nieuwe geliefde zal brengen. Coming home to you die geliefde zal lang moeten wachten want met dit schijfje zal ze eerder de hele wereld over reizen. Voor het titelnummer Its about time hebben ze ongetwijfeld inspiratie geput uit de James Brown klassieker its a mans mans world. Wat knallen die gitaarlicks je huiskamer binnen het zou zo een kwaliteits product kunnen zijn die uit de Daptone stal komt! In its about time zingt ze dat het tijd is dat er vrijheid komt voor iedereen en we aan onze toekomst moeten denken geweld lost niks op. Mr wrong heeft iets vrolijks waar je blij van wordt alsof je naar een Motown klassieker zit te luisteren. Een van haar nummers heet looking for a better thing, verder zoeken heeft geen zin Ruby heeft soul waar menig ander artiest die zegt soul te zingen nog een voorbeeld aan zou kunnen nemen. Op de achterkant van het cd hoesje loopt ze met haar koffer in haar hand op weg naar de volgende concertzaal, hopelijk komt ze ook binnenkort samen met de Soulphonics deze kant op. Heel fijn plaatje van Ruby gaan we nog veel horen.
Still life is het derde schijfje van Kylie Auldist op het Tru Thoughts label als we het remix album buiten beschouwing laten. Still life klinkt iets minder funky dan de twee voorgaande albums. About face en letterhead life zijn toch soulvol gezongen ballads die je doet terug denken aan de jaren zeventig. All in you is mooie liefdesverklaring aan haar zoons. Ook op dit album wederom een puik reggae nummer howling for you waarin ze haar liefde voor de Black Keys en de reggae bezingt. Of ze nu disco (changes) of wat voor stijl dan ook zingt ze is geloofwaardig en ze meent het. Alleen al van het gitaar geluid in daydream zou je al opgewonden van kunnen raken, wat is dit album toch weer geweldig geproduceerd. Als Kylie huilt dan huilt ze ook echt voor jou. Still life is een heel soulvolle plaat geworden haar beste tot nu toe.