Thuisgekomen van een middagje shoppen in Roermond, met aansluitend een mooie Italiaanse visschotel op een terras in de Roermondse binnenstad, waande ik mij enigszins in “Italiaanse sferen”.
Gelijk mijn keldertje ingedoken, waar ik een flesje 2003 Chianti Classico – Le Bocce – van het huis Stefano Farini uit Panzano vond. Dit “krijgertje” lag als “Haantje de voorste” op het wijnrek. Robijnrood van kleur, geur en smaak van kersen en zwarte bessen, een lichte houttoets, alles mooi in balans, 13% Vol. Kortom, een correcte Chianti Classico, waarbij de kenmerken van de Sangiovese-druif goed tot zijn recht komen.
Omdat ik deze wijn niet kende, – ik weet zelfs niet meer van wie ik deze fles cadeau kreeg – gelijk even op het WereldWijdeWeb gekeken naar enige info. Na wat digitaal goochelen vond ik informatie te over, maar wat me gelijk opviel waren de enorme prijsverschillen tussen de verschillende aanbieders. Sligro/Ven vroeg € 5,59 inclusief BTW voor deze 2003 Le bocce, terwijl internetwijnhandel het Wijnpaleis hiervoor € 9,95 moest hebben.
Dit soort grote prijsverschillen zijn niet uniek. In de webwinkel van Gall&Gall staat een 2002 Côtes du Rhône van E. Guigal te koop voor € 10,95. Deze, overigens voortreffelijke, Côtes du Rhône kocht ik enkele weken geleden voor € 7,60 bij de Collishop van Colruyt in België. Inmiddels is bij Colruyt de jaargang 2002 vervangen voor 2003.
Deze aanzienlijke prijsverschillen zijn toch wel opmerkelijk. Dus ook bij het kopen van wijn is het zaak, om het kapitalistische marktmechanisme goed in de gaten te houden. Het loont absoluut de moeite !
Ed Starren