Yoga? Daar moet ik niets van hebben, zegt de één. Yoga? Dat doe ik al járen, zegt een ander. Hoe leg je yoga in ‘gewone mensentaal’ uit?
Het woord ‘yoga’ klinkt, om te beginnen, on-nederlands en dat is het ook. Het komt uit het sanskriet, een oude indiase taal, en betekent; juk, of ook wel; verbinding.
Tja..Verbinding???? Zegt me nog niet veel. Doet me aan verbinding zoeken met internet bijvoorbeeld, of aansluiting met openbaar vervoer. Dus feitelijk; ergens mee vérbinden. Als dat lukt, ben ik dus vérbonden aan of met iets.
Als ik de verbondenheid niet voel, ervaar, wil dat nog niet zeggen, dat die verbondenheid, verbinding, er niet is. Misschien zie ik het nog niet, dat ik bijvoorbeeld met internet verbonden ben. Misschien zie ik het nog niet, hoe de aansluitingen in het openbaar vervoer in elkaar zitten. Maar, ze zijn er wel, want andere mensen lukt het toch ook !
In dit voorbeeld gaat het over ‘verbinding’ met iets buiten mij om. Maar nu probeer ik uit te leggen hoe dat in zijn werk gaat, als ik het binnen in me wil voelen, gewaar worden, te beseffen.
Wel eens een afbeelding gezien van ‘twee emmertjes water halen’? Een persoon met een juk op de schouders, waar links en rechts een emmertje zichtbaar is?
Stel: Jij bent die persoon op de afbeelding en je ziet jezelf met twee emmertjes lopen. Beide emmertjes zijn half gevuld met water. Hoe zou die verdeling aanvoelen? Uit balans? In balans? Gewicht verdeeld?
Een stapje verder vraag je je af, hoe het zou zijn, als die emmertjes gevuld zijn met ‘spanning en óntspanning’. Zijn beide emmertjes boordevol ‘spanning’? Boordevol ‘ontspanning’? Gelijk verdeeld?
Weer een stapje verder vraag je je af, hoe het zou zijn, als die emmertjes zijn gevuld met ‘denken en voelen’. Zijn beide emmertjes alleen maar gevuld met ‘denken’? Of, alleen maar gevuld met ‘voelen’?
Je hoeft het antwoord niet direct te weten. Het gaat erom dat je door dit voorbeeld contact maak met je lichaam en geest, je manier van denken, je gevoel, je bewegen in het leven, je manier van spreken, kijken, luisteren, proeven, tasten….
Dan, in je hernieuwde contact met jezelf, zou je kunnen zeggen, ben ik met yoga bezig, zoals het bedoeld is en hoef je geen ingewikkelde oefeningen te leren en de erbij horende sanskriet namen in je op te nemen. Dan ben je met het alledaagse leven bezig en leert beseffen en gewaar te worden, hoe je leven op dat moment in elkaar zit, zonder iets goed te keuren, maar ook, zonder iets af te keuren, af te wijzen. Het is, zoals het is; op dat moment ! Een eerste begin, zonder einde !
franslj.