Maand Juni, de maand van de jaarwende.

Onze voorouders vierden het feest van de jaarwende op 22 juni. Juni is ook de maand dat het St-Janskruid ( Hypericum perforatum) volop bloeit. In ieder tuin of weide, langs akkers en wegen, groeide het St-Janskruid.

Ak snel hadden ze door dat het kruid geneeskrachtige eigenschappen bevatte. Kruidenvrouwen gebruikte het om mensen te helpen. Hielp het werden ze uitgeroepen en geëerd als een heilige, maar als het mislukte liep ze kans veroordeeld te worden. De burgerlijke maar ook de geestelijke overheid vreesden die “kruidenvrouwen”. Samen met wat geroddel en jaloezie stond ze vrij snel voor de rechtbank. En velen zijn op de brandstapel beland.

Een van de meest gebruikte zeden was het samenstellen van de “kruidenwis”. Rond midzomer werden de vreugdevuren aangestoken en de meisjes dansten met een krans van Sint-Janskruid, bijvoet en margrieten om het middel. Deze krans werd later in de woning, stallen of schuren gehangen als bescherming tegen bliksem en boze geesten. De duivel die de kracht van Sint-Janskruid goed kende was woedend en geselde het kruid. Kijk maar eens door de blaadjes heen naar het licht. De sporen ervan zijn nu nog zichtbaar. Vandaar de naam perforatum (doorboorde blaadjes). Een heel plezant verhaal (waarvan in Duitsland nu nog sporen te vinden zijn) is om op de feestdag van St. Jan wit zand te strooien aan de kapelletjes en Sint-Janskruid erin te zetten. Wee de vermetele die dat vertrapte, want hij zou op een paard getild en ver weg gevoerd worden. Natuurlijk was dat ook een manier om als man vrijwillig erop te lopen en van je vrouw verlost te worden. En de vrouw die binnen het jaar zwanger wilde geraken, moet op Sint-Jan , ‘s middags, naakt en zwijgend Sint-janskruid gaan plukken. Dat “zwijgend” zal voor velen wel moeilijk geweest zijn. Mannen moesten ook niet stilzitten. Zij moesten bloeddruppeltjes aan de plant verzamelen. Het jachtwapen er mee insmeren en hun schot was onfeilbaar. Ik maakte de bedenking daarbij mannen een verkeerd wapen insmeerden en zo die plukkende vrouwen tegenkwamen. In verwachting geraken is toch niet zo moeilijk hé.

Een goede remedie voor ons allemaal is de Sint-Jansolie. Bruikbaar voor vele dingen zoals brandwonden, open ruggen van mensen die bedlegerig zijn, open billetjes van baby’s. De olie sterker maken dient dan weer voor spierpijnen, reuma spierontspanner en veel diepzeeduikers smeren zich tijdens het duiken met Sint-Jansolie in.

Het is makkelijk om te maken : Neem een doorzichtig glazen halve literfles. Vul die goed aangeduwd met enkel de bloempjes van Sint-Janskruid. Plukken als de bloem op zijn hoogtepunt staat. Aan je handen zie je de rode geneeskrachtige stof (hypericine) al. Goed aangestampt vul de fles op met koudgeperste olijfolie. Zet deze fles een zes weken in de zon.Daarna zeeft u de inhoud en klaar is kees. Wil men extra sterke olie tegen bijv. reuma. Dan moet u de handelswijze nog eens herhalen. De olie is na bereiding mooi rood gekleurd.

Helpt het niet voor 100% ?

Ach, Het plezier van het plukken en het ontmoeten van die plukkende vrouwen heeft ook zijn charme.

André





















Leave a Comment