“In tekeningen zitten verhalen verborgen.” Zorgvuldig kiest de tekentherapeute haar woorden. “De tekenaar kan je leven op het juiste spoor zetten”.
“Ongestructureerde tekeningen zijn innerlijke beelden.”
Op de grote tafel ligt een tiental tekeningen van haar ‘pupillen’. De therapeute geeft een sessie ‘intuïtief tekenen’. Na een korte vertelling krijgen de leden van de groep de opdracht om een boom te tekenen.
“Doe geen enkele moeite een perfecte voorstelling op papier te zetten.”
Later zal de therapeute de tekeningen kort analyseren. Door de tekenaar zogeheten ‘reflectieve vragen’ te stellen, zoals “Hoe kijk je naar jezelf in deze situatie?”. Haar manier van vraagstelling is gebaseerd op die van de Griek Socrates.
De filosoof ging er van uit dat kennis bij de mens al in sluimertoestand aanwezig is, maar zich er nog niet van bewust is.Door het stellen van de juiste vragen hielp Socrates de verscholen kennis naar buiten te krijgen. De tekenaar komt daardoor als vanzelf tot conclusies die hem verder helpen op zijn levenspad. De therapeute ziet het zo: “Levensverhalen zijn een bergplaats van kennis”.