Sensire en Thuiszorg Groningen, twee thuiszorgorganisaties de regio’s Groningen, Overijssel en Gelderland, nemen geen nieuwe patiënten meer aan. “De budgetten zijn op,” zo luidt kort en goed de verklaring. Zo’n simpel zinnetje verbergt een wereld van bureaucratie.
Nederland is verdeeld in 32 AWBZ-regio´s. In elke regio zit een zorgkantoor, dat de AWBZ-gelden voor dat gebied binnen krijgt en uitkeert aan de zorginstellingen. Hoe groter het aantal inwoners in een regio, hoe meer budget voor het zorgkantoor.
Van het AWBZ-budget gaat het zorgkantoor vervolgens de AWBZ-zorg in haar regio inkopen. Hier wordt het meteen moeilijk. Want als de budgetten op zijn, zou het zorgkantoor toch als eerste aan de bel moeten trekken? Het vreemde is echter dat de zorgkantoren in deze regio´s, onderdeel van Menzis, bij monde van bestuursvoorzitter Roger van Boxtel hebben laten weten dat de schatkist nog helemaal niet leeg is.
De twee thuiszorgorganisaties sturen vervolgens een “geruststellend” signaal de wereld in, tegelijkertijd bedoeld om zand in de ogen te strooien. “Onze cliënten hoeven zich nergens ongerust om te maken, de zorg gaat gewoon door.” Volkomen juist, maar dan hebben zij het alleen over de bestaande patiënten. De nieuwe zorgvragers, de patiënten van morgen laten zij gewoon in de kou staan. Die krijgen nul op rekest.
Groen Links en de SP willen opheldering van de staatssecretaris en zullen hiervoor desnoods het zomerreces onderbreken. Daarmee trappen de partijen ongewild en onbedoeld in de val van de thuiszorgorganisaties. Want zoiets leidt onvermijdelijk tot de vraag aan de staatssecretaris voor meer geld.
Waar rook is, moet vuur zijn, waar geld is zijn er creatieve manieren om het op te maken. Zeker in een sector als de zorg, waar de geldstromen en budgetverdelingen gekenmerkt worden door een schrijnend gebrek aan transparantie. Kortom, we worden genaaid en de nieuwe zorgvragers in Groningen, Overijssel en Gelderland zijn als eerste de dupe.
Er is hier nog iets heel raars aan de hand. Thuiszorgorganisaties zijn commerciële instellingen. Hun klanten zijn de patiënten die thuiszorg nodig hebben. Kent u commerciële organisaties die nieuwe klanten weigeren? Is het ooit wel eens gebeurd dat u bij de bakker geen brood meer mocht kopen omdat het budget op was?
De patiëntenstops doen denken aan communistische toestanden destijds in Oost Europa. Daar werden klanten geweigerd om de meest bizarre redenen. De thuiszorgorganisaties spelen een hoog politiek spel. Over de ruggen van hun toekomstige klanten proberen zij meer budgetten te genereren.
De gang van Menzis naar de rechter is hierop het enig juiste antwoord. Menzis zegt: “er is geld, er zijn zorgvragers, laat er zorg geboden worden.” Aan de zorgaanbieders de schier onmogelijke taak om uit te leggen waarom dat toch niet kan. Zou ik dat moeten doen, dan stond ik met de mond vol tanden.
Geschreven door Bas Meisters