We zijn er

18 oktober zijn we aangekomen op Alicante, in de stromende regen. Dat verwacht je niet als je naar Spanje emigreert. Jammer, maar och, er komen de eerste jaren genoeg mooie dagen. Per slot komen we niet op vakantie, want dan zou het echt een tegenvaller zijn.

Een van de eerste dingen die we gingen regelen was een vaste telefoon en internet. Volgens het meisje van de Telefonica-winkel was dat geen probleem, alleen zou dat dan wel 4 weken duren. Wij rekenen dus maar op 8 weken. Gelukkig wist zij een internet-cafe, (toevallig ook van Telefonica) dus contact met thuis was mogelijk, zij het mondjesmaat. Geloof me, je gaat daar echt niet voor je plezier zitten. Toch wel een beetje deprimerend.

Volgende stap was een auto kopen. Wij hebben onze auto uit Nederland niet meegenomen, wij zagen op tegen de berg papierwerk. Die kwam er onvermijdelijk toch nog aan. De man van de garage stempelde er vrolijk op los en vroeg nog een formulier van de gemeente waaruit bleek dat we er echt woonden. Die hadden we niet en dus op naar de gemeente. Geen probleem, netjes aangevraagd maar we konden het de volgende dag om 12 uur halen. Volgende dag weer een aardige reis van 60 km naar de garage maar met het formulier, dus de garagehouder kon weer fijn stempelen. Alles voor mekaar, alleen (en dat in deze tijd) het geld overmaken van een bank in Nederland naar een bank in Spanje kost dus een week !! Alsof er iemand op de fiets stapt met het geld in zijn zak en het komt brengen!! Uiteindelijk is alles goed gekomen en rijden we nu rond in een keurig Spaans spierwit autootje, ideaal met al het stof en de modder .

Al na een paar dagen kwamen onze spulletjes uit Nederland aan. De vervoerder bracht ze keurig tot aan de deur en na een tijdje sjouwen hadden we alles binnen.

Het huis zag er uit als de winkel van Malle Pietje, dozen die overal opgestapeld stonden en verpakkingen in de vreemdste vormen.

Omdat mijn vrouw de laatste dagen nog had gewerkt, was ze benieuwd hoe ik alles ingepakt en vooral in welke doos.

Ik geloof namelijk niet in stickers plakken en dus was niet bekend wat de inhoud van een doos was.

Mijn excuus “verrassing, net sinterklaasavond” kwam niet helemaal geloofwaardig over.

Maar, na een paar uurtjes hard werken beloonden we onszelf met een drankje op het terras en kregen er als extra nog deze zonsondergang bij ook.

We lazen een pamflet over een dorpsfeest even verderop. De patroonsheilige van die stad was jarig of doodgegaan op die dag en dus was er het hele weekend feest. Wij vonden het tijd voor ons eerste dorps/stadsfeest en op zondagavond gingen we er opaf. Niet te vroeg gaan, zeiden we tegen elkaar, alleen die toeristen gaan zo vroeg (we voelen ons al heel spaans). Zo gezegd kwamen we om 8 uur bij het stadje. Gelukkig aan de goede kant, de andere helft van de stad was afgesloten voor verkeer. Vol verbazing keken we naar het parkeergedrag: gewoon op de weg op de middenstreep, want dan kan iedereen er toch gewoon langs?? Het feest was een belevenis: de straten naar het feestterrein waren omgetoverd in een aansluitende rij van eettentjes, shoarmatentjes, gepofte aardappels met vulling, grilltentjes met hele kippen, zo groot als in Nederland een volwassen restaurant, compleet met tafeltjes en een bierpomp. Het feestterrein zelf was een gekkenhuis, 6 muziektenten naast elkaar met ieder zijn eigen muziek, die allemaal probeerden harder te klinken dan de ander. Een kermis die groter is als de kermis van Tilburg (durf ik te beweren). Daartussen ook eettenten met echt alles wat je eten en drinken kan, die ook een gezellig muziekje op hadden gezet. Een leuk detail: bijna alle dames hadden een spaanse jurk aan en zelfs de kleintjes liepen er in rond. We vonden de drukte ook nog best meevallen, tot we door kregen dat we te vroeg waren. De echte Spanjaard komt pas na 9 uur, eerst om te eten en drinken en dan rond te gaan lopen en dingen te doen. Maar dan loopt ook iedereen uit de stad rond, leeftijd tussen 2 en 92. Echt een geweldig leuke avond en als u ooit eens zo’n avond kunt doen als u in Spanje bent: doen !!!!!

Verder zijn we nog bezig het huis in te richten als een woonhuis in plaats van de vakantiewoning die het altijd was. De buitenboel moet nog worden geschilderd, dus werk zat en vervelen doen we ons voorlopig niet. Ook proberen we de siësta in ere te houden, maar op een of andere manier lukt dat maar niet. Daar maken we ons niet ongerust over, dat komt nog wel. Wel genieten we veel van het mooie weer, al die tijd (behalve bij aankomst) een lekker zonnetje en 23 graden. Over een week gaan we aan de slag om vergunningen te krijgen om op de markten in de buurt te gaan staan, we willen dat gaan doen met sieraden, 3 dagen in de week. De markten hier zijn erg leuk en je maakt zo ook veel contact. Ook contact gaan we binnenkort maken door mee te doen aan een cursus conversatiespaans, gegeven door 2 spanjaarden. We hoorden dat het leuk en gezellig is en dat er veel animo voor is, vooral onder engelsen. We zullen zien……….



























Leave a Comment