Vakantie! We vertellen het navigatiesysteem waar we heen willen of printen de routeplanner uit en razen dan over de l’autoroute naar het zonnige zuiden. Met velen rijden we tegelijk de fuik in bij de péage en staan daarna in een rij voor een tolpoort waarvan we uiteraard weer de verkeerde rij hebben uitgekozen. Tekst&fotografie: Yvonne Rieschke
Maar het kan natuurlijk ook anders!
Dit keer geen péage tot aan het eind maar besluiten wij vanaf Vierzon, zo’n tweehonderd kilometer onder Parijs, de tolvrije variant te nemen. Hier begint de A20 en die o.a. dwars door de Limousin gaat in de richting van het zuidwesten Frankrijk. Het is een mooie rustige route die U het gevoel geeft over een landelijke weg te rijden ondanks dat hij dubbelbaans is, met als leuke bijkomstigheid dat het ook nog eens scheelt in onze portemonnee. Het voorbij glijdende groene en glooiende landschap van de Limousin versterkt het vakantiegevoel. De Limousin, La France Profonde, het ware Frankrijk zoals de Fransen het liefelijk noemen, verdient meer dan alleen een gebied dat je toevallig passeert op weg naar Uw vakantiebestemming. Er is zoveel moois te ontdekken. U zult, net als ik, overdonderd zijn door de natuur, de cultuur, de rust, de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de inwoners. U zult de Limousin in Uw hart sluiten.
Aan de A20 bevinden zich zo’n zeven verschillende stadjes die het label ‘Villages Étapes’ dragen. Deze stadjes en dorpjes kwalificeren zich door ter plekke alles te bieden wat een reiziger op doorreis of voor een kort verblijf nodig heeft. Een goede eetgelegenheid, uitstekende overnachtingsplek in een Chambre d´Hôtes, een 2 à 3 sterren camping, een camperstaanplaats of een gîte. Mocht uw auto problemen hebben dan is in deze dorpen een garage voorhanden. Er zijn wandel en fietsroutes uitgezet in de omgeving waar u ook nog eens kunt genieten van het regionale culturele en historisch erfgoed. Rest mij nog te vermelden dat er een drogisterij is en een La Poste om uw leuke ansichtkaartjes te versturen naar de thuisblijvers. Dit alles en nog veel meer zorgt ervoor dat U Uw weg, weldoorvoed, uitgeslapen en zeer ontspannen, kunt voortzetten. De deelnemende stadjes staan vermeld in een mapje die bij iedere Office de Tourisme of een deelnemend dorp te verkrijgen is. Op afzonderlijke foldertjes worden de uitritten aangegeven en om welk dorp het gaat. Ook wordt er op borden langs de autobaan duidelijk melding gemaakt of er een “Villages Étapes” in aantocht is. U kunt ook hun zeer overzichtelijke site bekijken waarop ook alle andere routes in Frankrijk, waar zich Villages Étapes aan bevinden, staan vermeld. www.village-etape.com
Limoges, de hoofdstad van de Limousin leek ons een leuke stad om mee te beginnen. Natuurlijk bezoeken wij één van de vele porseleinfabrieken maar deze geweldig mooie en mondaine stad heeft zoveel meer in petto dan alleen haar wereldberoemde porselein. Bij het Office de Tourisme krijgen we een stadsplattegrond mee waarop allerlei bezienswaardigheden staan vermeld. Wij besluiten om het Place de la Motte te bezoeken. Op de weg er naar toe lokken de rijk gedecoreerde etalages ons naar binnen. Op het Place de la Motte staat een grote overdekte markthal, Les Halles genaamd. Deze in Jugendstil gebouwde hal is in 1889 ontworpen door Mr. Levesque en Mr. Pesce. Eenmaal binnen kun je duidelijk de invloeden zien van Gustaf Eiffel door de kenmerkende staalconstructie. Met zoveel schitterende kleuren van kraampjes met uitgestalde koopwaar jeuken mijn handen om foto´s te maken van lachende mensen en lukt het me zelfs om een knipogende varkenskop voor de lens te krijgen. Ook hier verbaasd het mij weer wat er zoal in de vitrines ligt te pronken en ben ik tot nu toe zeer verheugd over het feit dat sommige van deze waren nog niet op mijn dis zijn verschenen. Hoewel? Men vind dat het tijd is voor enige regionale hapjes die ons geserveerd worden in één van de vele eetgelegenheden in deze Les Halles. Vooraf wordt ons medegedeeld wat zoal de ingrediënten zijn. En dat hadden ze nu niet moeten doen. Ik had het liever vernomen nadat ik het heb genuttigd. Ter uwer informatie, het smaakte niet eens onaardig! Al vond ik het hapje, gemaakt van varkensoren, wel erg knarsen tussen mijn kiezen…
Niet ver van Les Halles ligt de “Rue de la Boucherie”. Deze straat leek ten tijde van de Franse revolutie één groot slachthuis. De straat werd bewoond door zo´n vijftigtal slagers die er met hun gezinnen woonden en het slagersvak uitoefenden. Honderden honden zorgden voor de verwijdering van het dagelijkse slachtafval. Aan sommige panden hangen nog steeds de grote haken waar destijds het pas geslachte vee werd gehangen. De straat loopt schuin af en dit was uiterst gemakkelijk voor het bloed dat op deze manier snel naar beneden liep het beneden liggende water in. Van bloederige taferelen is hier niets meer te bespeuren en is het straatje veranderd in een gezellige winkelstraat. Er is nog wel een slagersmuseum gevestigd waar men een slagerswoning annex winkel heeft ingericht om de bezoeker een beeld te geven hoe er vroeger werd gewoond en gewerkt.
Iets zuidelijker, komen we in een ander Villages Ètapes, Donzenac, een liefelijk klein stadje met tal aan mooie monumentale gebouwen, kleine gezellige straatjes met knusse cafeetjes en restaurantjes. Even buiten Donzenac bevinden zich de groeves waar de vermaarde leisteen vandaan komt, de Pans de Travassac. Deze leisteengroeve is uniek in zijn soort en is van 1 juli tot 31 augustus dagelijks van 10.00-13.00 en van 14.00-19.00 te bezoeken. Mei, juni, september en oktober evenals de zon- en feestdagen zijn ze geopend van 14.00-19.00. Er worden tevens rondleidingen gegeven. Tijdens een bezoek aan de groeve kunt U het handwerk zien hoe de leisteen wordt gespleten en tot dakbedekking wordt gemaakt. Doordat maar 20% uiteindelijk als dakpan kan worden gebruikt verklaard veel waarom deze zeer duurzame dakbedekking zo prijzig is. Onlangs is Mont Saint Michel voorzien van een nieuwe dakbedekking van de l´ardoises de Travassac.
Al rijdende door de streek richting de Corrèze komen we langs vele boomgaarden. De Limousin is namelijk ook erg bekend om zijn Goldèns, beter bekend als de Golden Delicious. Deze appel gedijt hier uitstekend door de samenstelling van de grond, het klimaat en de hoogte. In het voorjaar moet het hier een lust zijn voor oog én neus met al die bloeiende bloesems!
We maken een tussenstop in Brive-la-Gaillarde. Het bureau van het Office de Tourisme valt meteen op door haar opvallende verschijning. Als een vuurtoren steekt ze haar kop overal bovenuit. Met een plattegrond in de hand lopen wij makkelijk naar de distilleerderij van het familiebedrijf Denoix. Ook hier zijn weer, net als in Limoges, zoveel mooie karakteristieke winkelpanden. Ze zijn prachtig geëtaleerd en daardoor zeer uitnodigend om even naar binnen te stappen. Mijn neus vangt de geur op van vers gebrande koffie, kaneel en andere heerlijk geurende specerijen. Als ik de ouderwets ogende winkel binnenstap waan ik mij honderd jaar terug in de tijd. Een authentieke toonbank met daarachter vele verschillende blikken gevuld met koffie en andere specerijen. Drie vriendelijke Françaises glimlachen mij toe als ik hun in het mooie decor vereeuwig.
We komen bij de grote kerk Collégiale St. Martin. Deze kerk uit de 12e eeuw is op 5e eeuwse fundamenten gebouwd en delen hiervan zijn nog te zien in de crypte. St Martin d´Espagnol kwam in begin 5e eeuw na Christus naar Brive om de heidenen te bekeren tot het Christendom maar hij werd, net als ´onze´ Bonifatius, vermoord. In 495 na Christus liet de bisschop van Limoges op de plek waar St.Martin zijn marteldood vond een basiliek bouwen.
We arriveren bij de distilleerderij van Denoix waar wij een rondleiding krijgen. Deze in 1839 opgerichte firma behoort tot één van de oudste distilleerderijen in Frankrijk. Zij vervaardigen veertien verschillende soorten likeuren en de bereidingswijze is sinds 1839 onveranderd en geschied nog steeds op hout. Per jaar verlaten zo´n 75.000 flessen het kleine pand in het hart van Brive-de-Gaillarde. Lichtelijk bedwelmd door alle heerlijke geuren van o.a. anijs, vanille en noten en enigszins beneveld door de geteste likeurtjes verlaten wij Denoix en Brive en gaan we op weg naar Collanges-la-Rouge.
Om rustig te kunnen genieten van dit prachtige rode stadje besluiten wij een chambre d´hôte te nemen dat zich middenin dit plaatsje bevindt.
Collanges-la-Rouge is een middeleeuws dorp en heeft het label “Plus beaux villages de France”. Haar naam heeft ze te danken aan de rode zandsteen waarmee de huizen zijn gebouwd. Collanges-la-Rouge ziet er echt allerliefst uit. Kleine poppenhuisjes, sommigen met een torentje anderen met kleine trapjes. Kleine steegjes met kneuterige winkeltjes waar allerlei hebbedingetjes zijn uitgestald en vele restaurantjes met evenzoveel gezellige terrasjes.
Met veel spijt, dat we niet een paar dagen langer hadden geboekt, vervolgen wij uiterst relaxed onze reis. Volgend jaar maar gewoon eens een vakantie plannen in deze heerlijke regio, de Limousin….
Tekst en fotografie: Yvonne Rieschke
Voor informatie en met dank aan: