Dagje Bad Munstereifel….

Wat een opluchting om eens over de duitse autosnelwegen te rijden, nadat we tijden op de nederlandse wegen voortkrabbelden.. Van de andere kant scheuren de snelle ‘auto’s’ makkelijk met zo’n 200 km aan ons voorbij en moesten we steeds achter ons kijken of er niet zo’n snelheidsduivel kwam aanvliegen…

Ja, wat is het in aantal kilometers? Geleen-Heerlen-Aken-Keulen en dan bij knooppunt Kerpen rechtsaf naar Euskirchen en even verderop afslag Bad Münstereifel. Eerste de beste, gratis, parkeerplaats op tegenover een hotel en te voet verder. Half 12 vertrokken en kwart voor één te voet het dorp binnenwandelen…goed te doen voor ons ‘oudjes’.

Mooie gebouwen, “vakwerk”-genre en vele terrasjes. We hebben het voor ‘t uitzoeken en ja hoor, langs het water een leuk terras.

Hierbij hoort vanzelfsprekend een drankje en een hapje. Nou ja, hapje. We zijn in Duitsland en ik vraag Willeke wat nou typisch een duits hapje voor haar betekent.

“Kartoffelsalade mit Bockwurst und Brot” staat op de kaart, zegt Willeke. “Dat lijkt me wel wat”. Daar komt de bediening in zicht.

“Was möchten Sie trinken?, genädige Frau, Mein Herr?” Die laatste, genädige Frau und Herr..dat zijn wij dus.

“Eine cola und orangensaft….zwei mal die kartoffelsalade mit bockwurst und brot, bitte”, bestellen we in het duits….Ja..wohl !

Even later zitten we te smullen en nadat onze magen zijn gevuld, gaan we op stap..de digi in de aanslag !

Zo slenteren we door het stadje, waar zowaar een Gymnasium ligt en af en toe zien we een ijssalon en, dat moet ik jullie wel even vertellen; we zijn niet ‘vies’ van een lekker italiaans ijsje en zo gebeurt het, zonder dat we het in de gaten hebben, dat we beiden met een ijsje door de straten wandelen. Wat een toeval hé..op hetzelfde moment zin in een ijsje hebben !

We naderen het begin van Bad Münstereifel en lopen door de ronde toegangsmuur weer naar buiten, terug naar de auto en ruim een uur later zitten we thuis aan de koffie, zónder gebak !

Groet…frans en willeke.